Help! Ik ben verslaafd aan schoenen! En zo begon het…
Iedereen heeft wel een “ding” waar ze van houden, en meer geld aan uitgeven dan nodig is. Voor mij zijn dat mooie schoenen, en dat is eigenlijk van jongs af aan al zo geweest.
Vroeger
Mijn eerste herinneringen gaan terug naar toen ik een jaar of zes was en we in Enschede woonden. Schuin tegenover ons huis was een winkelcentrum, met op de hoek een schoenenzaak. Vanaf mijn slaapkamerraam kon ik de etalage van de winkel zien en voor mij was dat het allermooiste wat er was.
Al die prachtige nieuwe schoenen waar dan s ’avonds het etalagelicht mooi op viel. De eigenaars woonden boven de winkel en hadden twee kinderen waarvan het zoontje bij mij in de klas zat. Hij en ik waren dan ook heel goed bevriend en vaak ging ik daar ook na schooltijd spelen. Ik mocht dan van mijn moeder haar (korte) trouwjurk aan met zo’n hele wijde rok die bij mij tot net op de grond kwam. Je kent het wel, zo’n jaren stijl.
We speelden dan in het schoenenmagazijn achter de winkel waar ik dan natuurlijk ook schoenen met hakken kon passen. Ik voelde me dan net een prinses. Natuurlijk gingen we later met elkaar trouwen, en dus kon ik altijd tussen de schoenen blijven wonen. Dat was mijn “goal” in het leven. Ik ben er echt van overtuigd dat mijn liefde (verslaving) voor schoenen toen is begonnen.
Kind
We hebben tot m’n dertiende in dat huis gewoond en voor elk goed rapport, verjaardag of Sinterklaas kwam er een paar nieuwe schoenen uit die winkel. Ik kan me nog herinneren dat ik ze dan naast m’n bed op een stoel zette zodat ik ernaar kon kijken. Het was het eerste wat ik s ’ochtends zag en het laatste voor het slapen gaan. Toen we verhuisden was ik oud genoeg om naar de stad te fietsen waar een hele wereld van nieuwe schoenenzaken voor mij openging.
Natuurlijk moeten schoenen functioneel zijn, maar voor mij is het veel meer dan dat. Als ik naar de grote ontwerpers zoals Manolo Blahnik, Louboutin en Jimmy Choo kijk, vind ik hun creaties echte kunstwerken. Die prachtige vormen, materialen en geur van nieuwe schoenen: to die for!
Canadese schoenen
Vergeleken met Canada en de US vind ik Nederland ook echt een schoenenland. Vrouwen kijken hier heel anders tegen schoenen aan. Vooral in Canada zijn de vrouwen meer “casual” en is comfort het allerbelangrijkste. Elke redelijke grote plaats in Nederland heeft één of meerdere mooie schoenenzaken. Dat is hier heel anders. Wij Nederlanders geven er ook meer geld aan uit. Nederlandse vrouwen verheugen zich ieder seizoen weer op de nieuwe schoenencollectie met exemplaren van merken van eigen bodem.
In de zomer wordt er dan al fanatiek gewinkeld voor winterschoenen en laarzen om vooral de boot niet te missen en het risico te lopen dat je maat eruit is. Alhoewel ik nu al 35 jaar in Canada woon, koop ik toch de meeste schoenen nog in Nederland.
Tijdens mijn middelbareschooltijd heb ik als verkoopster bij Manfield gewerkt, en ik vond dat baantje helemaal geweldig! Ik geloof niet dat ik ooit geld op de bank heb gezien. Ik werkte voor schoenen en dat was nog veel beter. Het voelt als een eeuwigheid geleden (de jaren 70) dat we plateau schoenen voor 29 gulden verkochten aan mannen die daar dan heel trots de winkel mee uitliepen. Ik vraag me af of die trend voor mannen ooit terugkomt. Dat was een hele leuke tijd!
Tweehonderd paar schoenen
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik nu nog ongeveer 200 paar schoenen heb in alle kleuren en modellen. Ik kan er ook heel moeilijk afstand van doen. Ik heb gelukkig hele makkelijke voeten en maat 37 past altijd. Dus als ik een paar schoenen zie die me aanspreken koop ik ze. Of ik ze nu wel of niet ga dragen is een tweede. Voor mij is het online shoppen dan ook heel gevaarlijk.
Als ik iemand voor het eerst ontmoet, kijk ik altijd naar de schoenen die ze dragen. Ik herken dan meestal het merk, weet de prijs en de winkel waar ze gekocht zijn. Niet dat ik oordeel, maar de schoenen die iemand draagt vertellen veel over je persoonlijkheid. Ik heb wel eens gelezen dat iemand zei “laat me je schoenen collectie zien, en ik vertel je wie je bent”.
Ik weet niet of er een kuur is voor mijn schoenen “tik”, maar dat maakt me eigenlijk ook niet zoveel uit. Mijn verslaving is geen probleem. Alhoewel ik niet ga zeggen dat ik zo zou kunnen stoppen wanneer ik wil, want dan zou ik toch echt liegen. Ik ga me nu nog even verdiepen in de nieuwe voorjaarscollectie.
Happy shoe shopping!