Sinds de nieuwste cover van LINDA. kunnen we niet meer om de term body positivity heen. Iedereen zou gelukkig moeten zijn in haar eigen lichaam, ongeacht welke maat je hebt. Yoëlle Smith (28) werkt al jaren als curvy model, merkt de drang naar modellen met een maatje meer en vertelt over de revolutie binnen de modewereld.

BODY POSITIVITY IN DE MODELLEN- WERELD: ‘WE ZITTEN MIDDENIN EEN REVOLUTIE’

Hoe kwam je in aanraking met modellenwerk? 
‘Als kind deed ik al modellenwerk, dat kwam doordat mijn ouders altijd modellenwerk hebben gedaan. Op een gegeven moment kom je in een tussenfase, dan ben je een jaar of elf en ben je te oud voor de meeste shows en shoots. Daar willen ze liever kleinere kinderen voor. Op dat moment stop je eigenlijk en hoop je dat je een paar jaar later wordt gescout of gevraagd door een modellenbureau. Zo ben ik uiteindelijk op mijn vijftiende een catwalk training gaan doen via het bureau waarvoor mijn ouders veel hebben gewerkt.’

Hoe ging je eerste casting na die training? 
‘Ik herinner me die casting nog heel goed. Ik was vijftien en het was voor Swarovski. Ik stond thuis voor de spiegel en vond dat ik er supergoed uitzag met mooie hakken, zwarte broek en bijpassend topje. Ik had tijdens de catwalk training geleerd om op hakken te lopen. Op het moment dat ik daar aankwam, was iedereen veel dunner dan ik. Zelfs met een maatje 38, waar ik altijd veel moeite voor moest doen, voelde ik me echt een olifant. Ik had pukkeltjes, was totaal niet zeker van mijn lichaam en mezelf, dus die casting ging dramatisch. Ik ben toen gestopt met modellenwerk.’

Waarom ben je uiteindelijk toch weer begonnen?
‘Ik heb er altijd wel stiekem van gedroomd om model te worden. Op mijn vijftiende keek ik heel erg op tegen modellen uit de serie America’s Next Topmodel. Ik was erg onzeker op die leeftijd en vond mezelf niet mooi, maar toch wilde ik het proberen. Rond mijn achttiende heb ik het weer een beetje opgepakt als een soort van betaalde hobby en op mijn twintigste ben ik ontdekt door een Duits bureau. Zij zagen mijn foto’s en vanaf dat moment ben ik internationaal modellenwerk gaan doen. In het begin deed ik dit nog naast mijn studie,
dat was soms wel heel erg zwaar. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat ik, na het afronden van mijn studie in 2012, fulltime werk als curvy model.’

Hoe was het om in 2012 in Duitsland te werken?
‘In Duitsland waren ze vrij vroeg met het introduceren van curvy modellen. Ik werkte toen via een modellen- bureau, Brigitte Models, een van de eerste bureaus die begonnen met plussize en curvy modellen. Wel moet ik zeggen dat je toen als plussize model heel erg blij werd neergezet en continu moest lachen op foto’s. Het motto was: happy curves! Laten we maar allemaal dik zijn en lachen. Tegenwoordig merk je dat curvy modellen steeds serieuzer worden genomen en dat wij ook in editorial bladen kunnen staan en niet alleen maar kunnen lachen in een grotere maat. De plussize en curvy kleding wordt steeds uitdagender en vrouwen hoeven zich niet meer te verschuilen in een grote tent.’ 

Hoe zit dat precies met modellenmaten? 
‘Ik was eerst – met heel veel moeite – een maat 38 en nu heb ik maat 42. De standaardmaat voor curvy modellen is lastig te bepalen. Je hebt ook meiden met een maat 38 die zich bestempelen als curvy model. Vroeger was het zo dat de straight size modellen maat 30 tot en met 36 hadden. Van maat 38 tot en met 42 noemden zichzelf curvy en alles vanaf 44 en daarboven viel in de categorie plussize. Veel modellen vonden de term plussize een nogal negatieve lading hebben, dus zij zijn zich ook gaan bestempelen als curvy. De termen lopen tegenwoordig allemaal door elkaar. Er zijn genoeg vrouwen met maat 48 of 52 die zichzelf bestempelen als curvy, vooral in Londen en de Verenigde Staten zijn ze heel populair.

Hoe zit het met modellen met een maat 38? 
‘In principe ben je met een maat 38 een curvy model. Er is sinds kort een nieuwe categorie bijgekomen voor vrouwen met een grote maat 36 tot en met 40. Dan ben je een in between model. Het gaat dan om allemaal vrij slanke meiden, naar mijn idee, die volgens de modewereld toch te veel centimeters op hun heupen hebben en eigenlijk als te dik worden afgeschreven voor het modellenwerk in Milaan of Parijs.’

Is er sprake van een verschuiving in de modewereld? 
‘Er is zeker sprake van een verschuiving. Toen ik in 2012 begon, stond het toch nog wel in de kinderschoenen en moest ik meestal naar Duitsland voor werk. De Nederlandse bladen deden toen nog niet aan curvy modellen, een uitzondering daargelaten. Je merkt nu dat vrouwen meer behoefte hebben aan modellen met een grotere maat. Door onder andere sociale media is de samenleving in opstand gekomen tegen de modewereld en tegen de maatschappij waarin vrouwen allemaal heel slank moeten zijn. Iets wat slechts voor een aantal mensen is weggelegd. Ook als je kijkt naar de vrouwen die wél die kleine maat hebben, maar er heel hard voor moeten strijden, dat is niet gezond. Daarnaast zijn designers ook eindelijk met grotere samples gaan werken. Ze maken veelal samples nu in maat 34/36 en 42/44, zodat ook shoots en editorials kunnen worden gefotografeerd met een curvy model.’

Hoe zit het met de grote modehuizen? 
‘Een aantal jaar geleden zag je amper plussize modellen op de catwalk. Kleine maatjes regeerden de runway. De laatste tijd zie je daar steeds meer een verschuiving, iets waar ik heel blij mee ben. Steeds meer merken werken met curvy modellen. Denk aan H&M en Asos. Je kunt als merk bijna niet meer achterblijven. En zelfs Zara, die heel erg bekend stond als voorstander van kleine maatjes, is nu een samenwerking aangegaan met het Nederlandse curvy model Jill Kortleve. Zij loopt shows voor Alexander McQueen en Jacquemus, merken die eerder nooit curvy modellen inzetten. Deze grote modehuizen doen dit pas sinds een seizoen of twee. Dus je kunt wel zeggen dat we middenin een revolutie zitten.’

Hoe gaat deze revolutie zich verder ontwikkelen?
‘Het is lastig om te zeggen hoe het precies verder gaat. Maar in de loop der jaren heeft er al een enorme verandering plaatsgevonden en zijn we op een punt dat curvy en plussize modellen populairder zijn dan ooit tevoren. Daar is heel hard voor gestreden en ik denk dat sociale media, vooral Instagram, daar een hele grote bijdrage aan hebben geleverd en ervoor hebben gezorgd dat ook vrouwen met een grotere maat worden gezien. Vollere dames krijgen langzamerhand het platform dat ze verdienen.’

Wat zijn de grootste verschillen tussen de modellen? 
‘Vroeger kreeg ik regelmatig verbaasde reacties op het moment dat ik vertelde dat ik werk als model. Er werd dan vaak gevraagd hoe dat kon en of ik dan niet heel dun zou moeten zijn. Omdat ik dat soort opmerkingen regelmatig kreeg, zeg ik er nu gelijk bij dat ik curvy model ben. Dan heb ik mezelf al ingedekt. Ik hoop eigenlijk dat de verschillende namen, zoals curvy en plussize, op den duur zullen verdwijnen. We zijn uitein- delijk allemaal modellen. Of je nou maat 32 hebt, maat 42 of maat 52.’